Zerre Hanım

20 Ocak 2015

Salı

Dün gece, 60ıncı yaşımı kutladık dostlarla, arkadaşlarla.

Bu gün, bundan sonraki yaşamımın ilk günü.

Bunun şerefine de bir bisiklet gezisi yapılmaz mı? 

Yapılır elbette.

Hayatımızı rakamlar üzerine kurmuşuz, aslıda sadece 1 ömür sürüyor.

Bütün herşey o "bir" üzerinde gerçekleşiyor.

"1"den başka bir sayı ya da birim yok.

O bir de ne bizim yaşamımız, ne bir yıldızın yaşamı ne de evrenin.

Var olan tümün, yani tek bir "1"in parçalarıyız.

Kendimizi matah bir şey sansak da tümün küçük bir parçasıyız.

Çok sevdiğim bir dostumun dediği gibi hepimiz birer "zerre"yiz.

Onun bu düşüncesinin altını çizerek "Zerre Hanım" diye isim takmıştık bir ara.

Kapladığımız bu minicik hacimin içinden dünyayı, yaşamımız boyunca gözetleyip duruyoruz.

Dün geceden sözleştiğimiz arkadaşların yerine başkaları var bugün turda.

Değişen birşey yok aslında, tümün parçaları olduğumuzu düşünürsek.

Şeytan arabası dedikleri ama bizim için melek kanadı olan bisikletlerimizle, cennette kanat çırpıyor gibiyiz.

Bisikletin nimetlerinden faydalanamayan insanlar için gerçekten üzülüyorum.

Manfred (Memo) yaşgünümü yeniden kutluyor, "20inci yaşın kutlu olsun." diyor.

"O kadar da değil." diyorum

"Sen çok fitsin, 30 yaş fiziği var sende." diyor bu sefer.

Yalı'dan Çiftlik yoluna dönüp, Emin'in önden önden gitmesine göz yumup, daha yumuşak bir tempoda pedallayınca bana yetişen Memo bu sefer de, "Ne o NeO, bugün performansın düşmüş, akşamdan kalma mısın yoksa?" diye soruyor.

"Evet öyle, ne var? Sen de Almansın." demiyorum tabi.. :)

"Hocam yaş 60. Bir arkadaşım bana, "Artık sen de büyü." dedi, ben de biraz daha yavaşlayarak yaşıma uygun davranmaya çalışıyorum." mu dedim acaba?

Ne bileyim ya, herşeyi hatırlayamıyorum işte, büyüme alametleri mi bunlar?

Bıraktım gitti Memo, onun gençlik başına vurmuş anlaşılan.

Ne de olsa benden 5 yaş küçük.

Geldik Taş Masalı Kahve'ye.

Fatih yok diye Dido yemeyecek miyiz?

Olur mu öyle şey, hem de her ısırıkta onu anarak, her birimiz 2şer tane mideye indireceğiz elbette.

Emin "Önce gelen Didoları ısmarlar." kuralına uymuş, nevaleyi hazırlamış.

Yıldızlı pekiyi alıyor benden bu davranışıyla.

Bu Taş Masalı Kahve'nin garip bir atmosferi var.

Sohbet konusu burada hiç bitmez.

Hadi gidelim artık dediğimizde  bile hala konuşacaklarımız bitmemiştir.

Nasılsa yokuş aşağı en az 6 km yol ineceğiz Yalı'ya kadar, tamamlanmayan sohbete yolda devam edebiliriz.

Tam olarak da öyle yapıyoruz ama bir süre sonra, "Böyle bisiklet antrenmanı mı olurmuş?" diyen Emin hızını arttırıyor ve arayı açıp gözden kayboluyor.

Ben de dönüşü orta tempolu bir antrenman havasında devam ettiriyorum.

Bu bahar havaları sürdükçe daha ötelere pedallayasım var.

Bakalım ne olacak?

Kısmet.

…

..

.