Ne mutlu.

6 Mart 2016 

Pazar

Gün, BBK günü.

Güvercinlik'te 09.00 da başlayacak tur için 07.30 a kurdum saati.

Cumartesi gecesi program vardı, haliyle içildi tabi. Oldukça geç yatıldı.

Uyandığımda saat 06.00 gibi bir şeydi.

Baktım ki hala alkolün etkisi var, kapattım alarmı, daldım yeniden uykuya.

Dinlenmem lazım.

...

Dinlendim!

Uyandığımda saat 12.00 olmuştu.

Bir güzel kahvaltı ile kendime geliverdim.

Dükkanda üzerimi değişip, yola çıkmam ancak 13.00 te gerçekleşti.

Turun dönüşüne yetişmeye çalışacağım.

ilk yokuşu 10 dk da tırmandım.

30 dk da Rixos'tayım.

Bodrum-Güvercinlik; 53 dk.

Hiç fena değil.

Meşelik sapağı.

Dörttepe sapağı; 1 saat 13 dk.

Milas'a mı gitsem düşüncesi...

Uyku Vadisi sapağı; Hiç durmadan 1 saat 30 dk.

Emrah'ı aradım, Gökçeler köyünden geçiyorlarmış.

Doğru yoldayım.

Bu yolda karşılarım BBK'yı.

Bu poz kolay olmuyor, tek elle sür, bir de geriye, kameraya bak..

Zor iş.

Bu köyün adını hala bilmiyorum.

Bizimkiler henüz görünmedi..

Bu elma bana enerji verecek.

İşte BBK.

1 saat 53 dk da yakaladım bizimkileri.

Gurubun en arkasına kadar pedallıyorum.

En arkada Esen ve yeni bir bisikletçi.

Onların hemen arkasında Levent, bacağında hafif bir lif kasılması olmuş, yavaşlamış.

Tekrar grubun baş tarafına sürüyorum.

Köprü başında, Bodrum'a pedallayacak bir grup ayrılmayı planlıyor.

Eminçom yeniden sahalara dönmüş,  ne mutlu.

Mine formda görünüyor.

Emrah ekibi düzene sokma derdinde.

Onlar dağları dolaştı, ben anayolda pedalladım.

Herkes memnun.

Mert'in bisikletinin tubless lastiklerini hafta içinde onarmıştık, sorun çözülmüş.

Buna da "Ne mutlu."

Bahar'ın yüzünde gülücükler, bir "Ne mutlu" daha.

Çevre yolundan geri dönülecek, önce Akyol köyü kahvesinde çay molası.

Bu molalar sayesinde ne zamandır görüşmediğimiz dostlarımızla sohbet imkanı buluyoruz.

Yeni arkadaşlarla tanışıklığı arttırıp..

Eski dostlarla şakalaşıyoruz.

Leyleği havada gören bu ikili de yeniden aramızda.

Bir "Ne mutlu" daha.

Okeye bile oturur bunlar ama olmadı.

"Ya, iki el çeviriverseydik, ne güzel olmaz mıydı?"

Selçuk dostum da çok formda görünüyor.

Hep beraber; "Ne mutluuuu." 

Pınar'ın köpüş; "Çapraz."

Ağır abiler..

Ağır abiler II.

İnci, her zaman en özenli bisikletçilerimizden olmuştur.

Bir de güzeliz ki, sormayın.

Levent'in arka fren arızasının, balata telinin yamulup, balataların arasına girmesi olduğunu bulduk ama onarmak mümkün olmadı. Biz de balataları çıkarttık, arka frensiz sürecek Güvercinlik'e kadar.

Deniz, en arkada ama gayet iyi görünüyor.

Olacak bu iş Deniz, bırakmak yok.

Bir İstanbul'lu olarak bu tabelayı sevdiğim doğrudur.

Güvercinlik'ten önceki son 2 yokuş.

Bırakma Mine..

İnci gayet iyi gidiyor.

Emrem zaten bomba.

Ahmetim Erserçem dün gece beni dinlemeye gelmişti ama o erken kaçıp, uykusunu alıp katılmış tura.

Tebrikler..

Bu serada bir mola verilmiş.

Neler oluyor orada?

Portakal, mandalina ikramı.

İşte bize lazım olan şey bu.

İlk kez tura katılan yeni bir arkadaşın ablasının serası burası.

Bu ikram çok hora geçti gari.

Greyfurtlar da çıktı ortaya, bayıldık.

Selçuk, yavaş abicim, bittikçe bir kasa daha geliyor.

O kadar hızlı tüketiliyor ki, ısırırlarken yakalayamıyorum.

Tam yakaladım derken..

Bu bakışlarla karşılaşıyorum.

"Naapak? Yemiyek mi?"

Tamam yahu, yemeyin mi dedim?

Sonunda birini yakaladım.

Artık beni umursamıyorlar..

Devam arkadaşlar..

İflas ettirin kızcağızı.

Bin kere pişman olmuştur zaten.

Sevgi yeni geldi, "E güzelmiş ki bunlar."

Güvercinlik'e vardık.

Deniz, sonuna kadar sürdürdü turu, helal olsun.

Oldu bu iş.

Fatih, eşi ve kızıyla yakaladı bizi Güvercinlik'te.

Kızına yeni bir motor almışlar, onu deneme turlarındalarmış.

Onlar artık Ana-Kız.

"Ne mutlu."

Geri kalanları daha fazla beklemeden, İsmail ve ben Bodrum'a pedallayacağız.

Ben türkümü buldum;

"Hayde gidelim hayde,

hayde gidelim hayde, 

hayde gidelim hayde."

Geldiğimden biraz daha düşük bir tempoyla pedallıyoruz

Bundan sonra bir de Torba yokuşu var.

Bodrum beni böyle karşılıyor.

1 saat 15 dk Güvercinlik-Bodrum

18.34

...

..

.