Orman cini..

6 Nisan 2021

Artık baharın sıcaklığı hissediliyor. Mandalina ve portakal çiçeklerinin kokusu heryerde.

Eren'in sınavları bitmiş, kafa dağıtmak için doğada pedallamak istiyor.
Ben de bahane arıyorum zaten.

Gökdere yolundan ormana girip, ayı var mı diye kontrol edelim dedik.

Karikatür için Mesut Ekener'e teşekkürler.

Şimdilik bir kaç at gördük ama zaten henüz ormana girmedik.

 

Eren; "Abi, şurada bir dere varmış, bir bakalım mı?"

Ormana girmek yasak ama biz hangi yasağa uyuyoruz ki?

Eren, 20 yaş altı..

Ben 65 yaş üstü.

Su kenarını bulduk, fotoğraf zamanı.

Keyifler yerinde.

Yol bisikleti ayakkabısı ile taşların üzerinden kayıp, yeni bir kırık vakası yaşamamak için yalınayak takılıyorum.

Su buz gibi ama kimin umurunda...

Eren; "Abi, sana deli dedikleri kadar varsın." deyip bana iltifat ediyor.

Bu suya girip dirilmemek delilik olurdu.

Çevremizde utangaç utangaç dolaşan bu kangal kırmasını yanıma gelmeye zor ikna ediyorum.

Belli ki çok korkutmuşlar.

Bacağında küçük bir de yara vardı, ya köpek kavgası ya da insan yarası.

Oysa dünya tatlısı, uysal bir kuçu.

Bir öpücük istedim ama vermedi.

Kısa bir yokuş tırmanıp, manzaraya ulaşıyoruz.

15 sene önce burada ilk kez enduro motorlarla bir fotoğrafım olmuştu.

O zamanlar buranın yolu toprakdı.
Şimdi asfalt ama bir çok ev inşaatı olduğu için bir çok yeri de bozulmuş.

Bu gün de bir ayıya rastlamadan orman sürüşümüzü bitirdik.