Pedalla.. Durma.

25 Aralık 2016

Pazar

Muğla'dan Pedalla Bisiklet'in düzenlediği Bodrum Turu'na BBK olarak katıldık.

Ta Muğla'dan arkadaşlarımız gelecek de biz onlara katılmayacak mıyız?

Olmaz öyle şey elbette.

Toplamda 32 kişi olduk. Şahane!

Bol yokuşlu bir tur olacak.

Her ne kadar orta seviyede bir tur dense de bir çok kişi için zorlayıcı bir tur olacak.

Hava soğuk ama güneşli.

Arkadaşlar neşeli.

Son hazılrıklar yapıyor.

Kahveden son yudumlar alınıyor ve ilk hedef Pedasa antik kente doğru pedallanmaya başlanıyor.

Tur başlar başlamaz sağlam bir tırmanış oldu.

Bazı yerleri %10 fazla olan bu sert tırmanışta arkada kalanları beklerken..

Bu küçük moladan sonra tekrar biraz tırmanacağız. 

Sonrasında uzun bir inişimiz var.

Torba-Gölköy yoluna bağlanan bu iniş, bol tuzaklı, taşlı, toprak bir orman yoluydu.

Ben çok zevk aldım ama frenleri sıkmaktan elim kasıldı resmen.

Küçük bir düşme yaşadı bir arkadaş.

Ne bisikletinde ne de kendisinde hasar yok.

Tur boyunca bir çok düşme yaşadık.

Hemen herkes problemle karşılaştı ama hiç kimseye ve hiçbir bisiklete zarar gelmedi.

İşte, bu tehlikeli inişten Hatice' de sorunsuz  geçiyor.

İlk gerçek molamız Türkbükü Belediye Kafe'de.

Burada çay içip dinleneceğiz biraz.

Bu güzel sahilde Muğla'lı arkadaşlarımız bol bol fotoroman çevirdiler.

Biz Bodrum'lular denize çok alışığız ama elbette bu güzellikler için burada yaşamayı seçtik.

Fotoroman faslını bitirdikten sonra..

Yoldaş Ertan'la mandalina ile enerji depoluyoruz.

Bahadır kasaptan 2 kilo mandalin almış

Herkese dağıttı.

Bodrum'da herkes mandalina satar.

Hemen her esnafın mandalina bahçesi vardır.

Benim yok.

Benim bisikletim var.

Dünyanın en şahane insanları olan bisikletçilerden de bir arkadaş ordum var.

Nasılsa Bahadır kasaptan alıp getiriyor mandalini.

Bu bakışlara da hastayım.

Geride kalan herkes gelince mola da sona eriyor.

Geride kalanların dinlenmesine izin vermiyoruz çünkü onlar zaten yolda dinleniyorlar.

Yine güle oynaya, sanki karşımıza başka hiç yokuş çıkmayacakmış gibi basıyoruz pedallara.

Muğla bisikletçileri..

Herbiri antrenmanlı ve kondüsyonu yüksek bisikletçiler.

Solda Serkan, sağda Ertan, her ikisi de yokuş canavarı.

Bu turu bitiren herkes tur sonunda yokuş canavarı madalyasına hak kazanacak zaten.

Osman ve..

Selçuk, hiçbir turu kaçırmayanlardan.

Bahar ve Atilla'da öyle.

Eray, Bahadır ve Olgun' da emektar bisikletçilerimizden.

Önümüzde Dağbelen orman yolu var.

Geriden kalanların gelmesini beklerken Serkan, önümüzdeki haziranda yapılacak "333" projesinden söz ediyor biraz.

Ben açıklamayayım, o nasılsa duyuracaktır bu şahane projeyi.

Ben çok sevdim ve yaz beni en başa dedim ama "Kontenjanımız var önce." deyip benim daha da heveslenmeme neden oldu.

Bakalım neler olacak..

Bizim şimdi tırmanacak yokuşlarımız var.

Bu gün onlara odaklanalım.

Oldukça sert bir çıkışta ön grubun yüksek adrenalinine kaptırıyorum kendimi.

Arkadakilerin yanlış yola sapmaması için işaretler koyuyoruz.

Bir süre daha tırmandıktan sonra yine muhteşem bir inişte adeta uçuyoruz.

Çevre yoluna ulaşınca geride kalanları beklemek için mola veriyoruz yol kenarında.

Terliyiz ve soğuk bir rüzgar var.

Karşıdaki duvarın dibinde beklemeye karar veriyoruz.

Aslında bu geride kalanları bekleme durumu gerçek bir fedakarlıktır.

Teriniz üzerinizde soğur.

Beklerken bütün enerjiniz çekilir.

Hasta olmak işten bile değildir.

Bu yüzden geride kalanların kendilerini geliştirerek, ortalama bir bisikletçinin seviyesini geçmeleri gerekmektedir.

Bu spora gönül verip, her türlü ekipmanın en iyisini temin ettikten sonra antrenman yaparak seviyenizi sürekli yükseltmelisiniz.

Bu turlar o yüzden yapılıyor.

Hep birlikte hareket ederek, daha ne kadar çalışmamız gerektiğini anlamamız ve önümüzdekileri yakalamaya çalışarak kendimizi geliştirmemiz gerekir.

Sonunda ekip pes ediyor ve herkes gelmemiş olmasına rağmen devam etme kararı alınıyor.

Giderek sayımız eksiliyor.

Aramızdan 2 kişi daha tura devam etmeyip Bodrum'a dönme kararı alıyor ve bizden ayrılıyor.

15 km daha bisiklet sürecekler evlerine varana kadar.

Bu da bir şeydir.

Yaka köy kahvesinde oturup, köy pastanesinden aldığımız poğaçalarla karnımızı doyuruyoruz.

Çok fazla da yemememiz lazım, daha tur bitmedi.

Hatice hiç yemiyor mesela.

Aslında bisikletçiler her molada mutlaka birşeyler yemeli.

Enerji verecek sporcu yiyeceği programını her yerde bulabilirsiniz.

Açken sen sen değilsin.

Yerken de..

Bu köy kahvesi,

Arkadaşımız Coka Ahmet'in evine çok yakın.

Soğukalgınlığı tedavisini bozmamak için tura katılmadı ama biz onu görmeden edemedik.

Çaylar Coka'dan..

Teşekkürler misafirperver arkadaşımız.

Molamız bitince yeni bir yokuş için hazırız.

Güzel inişler için güzel yokuşlar çıkmalı.

Ne kadar yükseğe tırmanırsanız, inişler o kadar zevkli olacaktır.

Oldukça yükseğe çıkıyoruz.

İnişi merak ediyorum doğrusu.

Serkan çok güzel bir rota çıkarmış.

Hiç gitmediğim yollardan geçtik.

İşte, o harika inişin ortalarında durup..

Bir kaç fotoğraf çekiyorum.

Yerdeki bisikletimi gören bu arkadaşım, "İyi misin? Sorun yok inşallah." diye hatırımı soruyor.

Bisikletim yerde ama sadece park halinde.

Bu inişte de bir-iki düşme olmuş ama her biri sorunsuz ve hasarsız atlatılmış.

Düşe kalka öğreneceğiz bu işi.

Bu toprak yollarda daha çok tecrübe kazanıyoruz.

Karşımıza çıkacak gevşek ve bozuk zeminli yollarda ne yapmamız gerektiğini öğreniyoruz bu sayede.

Orman yolları serüvenimiz bu inişle sona eriyor.

Şimdi Bodrum'a dönüş zamanı.

Yaklaşık 10 km yolumuz kaldı

Buradan ayrılan arkdaşlarımız da var.

Yol boyunca evlerinin yollarına saparak bizden ayrılacaklar.

Muğla'dan gelen arkadaşlarımız arabalarını park ettikleri, turun başladığı yere dönecekler.

Ben ve o tarafa giden diğer arkadaşlar da onlarla birlikte sürüyoruz.

Çoğuyla yeni tanıştık ve çok sevdik.

Yeniden birlikte pedallamayı çok isteriz.

Muğla'ya iade-i ziyaret yapmamız gerekiyor şimdi.

Yakın gelecekte yeniden birlikte pedallamak üzere...

İyi ki geldiniz sevgili arkadaşlar.

Muğla'ya dönüşte yolunuz açık olsun.

Bu günkü tur rotamız.

...

..

.