27 Şubat 2015
Cuma
Bisikletimden uzak geçen 18inci gün.
Gün batımı fotoğraflarıma konu olabildi ancak.
Bu sabah hava güzel olursa çıkıp yeniden antrenmanlara başlarım diye düşünerek uyumuştum dün gece.
Eskiden olsa düşündüğüm saatten en az 1 saat önce otomatik olarak uyanırdım ama o kadar soğumuşum ki tam tersine 2 saat geç kalktım. Zaten hava da karamsar bulutlarla tüy kondurmuş mevzuya.
Konuyu tam olarak çözmüş değilim.
Şubat ayında bisikletsiz gün geçirmemeye niyetliydim ama tam tersine bisikletime dokunmuyorum bile 18 gündür. Böyle belirsizliklerin ardından genelde bir patlama yaşarım. Kimi zaman iyi yönde kimi zaman kötü yönde.
Eski bisikletimi satılığa çıkardım. BeBeK'i de satsam diye düşünmüyor değilim.
Bu küskünlüğümü geçirecek ve beni yeniden heveslendirecek bir bisiklet bulurum belki ileriki zamanlarda.
Son kullandığımdan bu yana balkonda, birkaç yağmurla yıkandı BeBeK.
Sadece yağmurla temizlenmiş olmuyor tabi ki.
Hala son gezimden kalan çamurlar var üzerinde.
Aslında içim gidiyor, her parçasını tek tek söküp, pırıl pırıl yapıp yeniden bir araya getirip, sürüş için mükemmel bir hale getirmek için ama bir şey/ler beni frenliyor. Sanki çevresinde ona dokunmamı engelleyen görünmez bir duvar var.
Gün boyu yüzünü gizleyen güneş dağların ardında kaybolmadan önce, dalga geçer gibi 10 dk kadar ışıldatıyor ortalığı.
Kapkara bulutlar yüzünden yarım saat önce salonun ışığını açmıştım.
Gün batımı güneşi salonu aydınlatınca "Ne oluyor?" diye balkona çıkınca bu manzara ile karşılaştım.
Hem yağmur yağıp, gök gürlüyor, hem de güneş batmadan önce bizimle dalgasını geçiyordu.
Battıktan sonra da gökyüzünde ışıklı resimler yapmaya devam etti bir süre daha.
Ne dersiniz? Yarın hava açık olacak mı?
…
..
.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder