19 Mart 2015
Perşembe
Bu gün illaki bisiklete binilecek…
Sabah 10.00 da bir tur vardı iptal oldu.
Zaten yataktan zorla kalktım.
Bir arkadaşım, "Bahar yorgunluğudur, geçer." dese de ben ortada bahar havası da göremiyorum.
2 gündür 'bi rüzgar, bi rüzgar', daha da pazara kadar böyle devam edecekmiş.
Pazar günü rüzgar duracak ve BBK ile Uyku Vadisi'ne gideceğiz.
Tamam da benim 'bisikletim geldi' gitmek bilmiyor, bir de üstelik tembellik bastı.
Bu kabus gibi durumdan şöyle kurtuldum a dostlar.
Bir sebepten bir arkadaşımı aradım, telefonu nefes nefese açtı.
2 arkadaşıyla Bitez yollarında pedallıyorlarmış.
İşte bu bana gazı verdi.
15 dk içinde pisletin tepesindeydim.
Bitez yolları, evden çıkınca, karşıya geçince başlıyor.
Tam benlik yani.
Bitez dediğin ne kadar yer ki?
Bir yerlerde yakalarım onları.
İlk dere yatağına attım kendimi.
Burası beton olan dere yatağı, mutlaka geçmişlerdir buradan.
En sevdiğim Bitez evleri bu bağarası yollarda var.
En yaşlı zeytin ağaçları da..
Beton yol bitip çakıllı dere yatağı başlıyor.
Birkaç köpek dışında yoluma çıkan olmuyor.
Bir de okuldan dönen ana kız.
3 bisikletli arıyorum, gördünüz mü? diye soruyorum.
"Sorry?" soru/yanıtıyla karşılaşınca;
"Have you ever seen any bikers?" ı yapıştırıyorum.
Onu da anlamayınca, "Bisiklet diyorum bisiklet, hiç gördün mü?"
Bu sefer, "İkimizden başka kimse yok buralarda" anlamında İngilizce cevap veriyor.
Ben de bizimkilerin bu yola girmeyeceklerini biliyorum ama iletişme olsun dediydim işte..
Ancak bu kadar iletişebildik.
Dere yatağı burada bitiyor.
Bitez manzaramızı kayda geçirmeden şurdan şuraya gitmeyiz vallahi.
Bir de sevgili dostumun güzel bir pozunu alayım.
O olmadan bu güzellikler bu kadar keyifli olmazdı.
Bu sefer asfalt bağarası yollardan köyiçine pedallıyorum.
Burada durup bir arkadaşımı arıyorum, (bağarasında oturur, o kendini bilir) belki uğrayıp çay içerim diye ama telefonu ulaşılmaz durumda.
Bitez ilkokulunun önünden geçerken bahçede oynayan öğrenciler "Helal abi, kim tutar seni." gazını verince, Bodrum'a pedallıyorum.
Oturup bir yerde çay içmeyi düşünsem de soğuk rüzgar yüzünden vaz geçiyorum.
Sakin sakin, evin yolunu tutuyorum.
Uzun süredir böyle yavaş pedallamamıştım.
Unutmuşum keyfini.
…
..
.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder