İpimizi kopardık..

17 Mayıs 2021

28 Nisan'dan bu yana "tam kapanma" yüzünden 18 gün pedallayamadık. 
Ben, tam kapanmada kaçamaklar yapıp, hemen her akşam 1 saat koşu yaptım.
İyi de yapmışım, bugün bacaklar tıkır tıkır çalıştı.

Biz Çalgıcı Team olarak bu günü, özgürlüğün tadını çıkararak keyifle pedallamaya ayırdık.

Sert bir antrenmandan çok, doğanın tadına varmak istedik.

Hava da nasıl güzel...

Canım Antalya, her yeri başka manzara.

Geyik Bayırı yokuşunun başıda küçük bir fotoğraf molası.
Bugün yokuş tırmanmak yok.

Şapşik köpekleri sevmeden olmaz.

Biri fazla yaklaşmadı. Olsun, onu da uzaktan sevdik.

Dut mevsiminde ikramlık ağaçları ziyaret etmeden yola devam etmek olmaz.

Tam kapanma olmasaydı bu kadar olgun dut bulamazdık bu ağaçlarda.

Herkes başka ağaca daldı.

En az 1 hafta daha yoldan geçenlere tadımlık sunar bu ağaçlar.

Aramızda "Suya gidelim" adını verdiğimiz rota bu çeşmede bitiyor.

Buradan geri döneceğiz.

Ne zamandır bu pozu vermiyordum.
En azından bu yeni bisikletimle ilk "He-Man" pozu bu.

Atahan, halinden çok memnun, "Oh be, nasıl özlemişim pedallamayı."..

Yeni bisikletçi dostlarımız.

Onlarla da bir tur yaparız yakında.

Çakırlar'da kahvaltı yapmayı da özledik.
Tam açılma olsun da yaparız yine.

Hemen eve gitmeyelim...

Konyaaltı sahilde, bir kahve molasına karar veriyoruz.

Ne zamandır sohbet etmeyi özlemişiz.

Biraz ciddi konular..

Biraz gırgır..

"Ne olacak bu müzik işleri.."

Sahneleri çok özledik.

Umarız birlikte müzik de yapabiliriz.

Son olarak bu güzellikle de tokalaşıp, günü sonlandırıyoruz.
...
Yarın neler olacak bakalım...

 

Rüzgarlı tepe..

11 Nisan 2021

İç Anadolu'da kar yağışı var. Bu yıl mevsimler iyice şaştı. Bu günlerde sıcaklık 30 dereceleri bulurdu Antalya'da. 

Şimdi ise kimi zaman saatte 30 km hızla esen rüzgar, yaylanın kar soğuğunu taşıyor.

İşte bu rüzgara rağmen güneşin enerjisi bizi Hisarçandır yokuşunda buluşturdu.

Yokuş çıkarken kuzeyden gelen rüzgarı kesen dağların arasında, %6-16 arası değişen eğimdeki yokuşta güzel antrenman oldu.

Dinlenmek için durduğumuzda hemen bizi bulan güzellikler (bu sefer kuçular, geçen çıkışımızda aynı yerde çok tatlı bir pisi vardı) neşemizi arttırdı.

Feride, gittikçe artan performansıyla yokuşta canavar gibi maşallah.

Bu güzellikler olmasa ne yapardık biz?

Peloton Antalya yokuşçuları.

Keyfimiz yerinde.
Yokuş antrenmanlarını daha çok seviyorum çünkü yapılan antrenmanın kalitesini arttırıyor.
Ne kadar çok tırmanırsan, o kadar çok gelişiyorsun.

Bu sporun cilvesi lastik patlaması.
Gülün dikeni.

Bu güzellik tırmanırken de inerken de peşimizdeydi.
Dil bir karış dışarıda ama yılmadan koşturdu bizimle.

Bu lastik işi biraz fazla uzadı.

2 kangal daha katıldı aramıza..

Lastik tamir profesörleri iş başında.

Ha gayret, olacak bu iş.

Birlikten kuvvet doğdu ve bir lastik tamirini daha alnımızın akıyla başardık çok şükür.

Bu tura katılan tüm arkadaşlara ve tüm kuçulara teşekkürlerimi sunuyorum.

Hayat sizlerle güzel.

 

Yıkık sarnıç

8 Nisan 2021

Bisikletin ömrü uzattığını öğrendim ya, inmem artık tepesinden. Bu dünyaya kazık çakacam sonunda.. 

Bülent'le sabahtan Geyik Bayırı'na çıkmaya niyetlenmiştik ama kara kara bulutlar yağmur riski yarattığı için vaz geçtik. Öğle olunca yağmayacağı anlaşılınca kısa bir tur için buluştuk.

Kepez rampasını 39 aynakolla çıkınca bir PR gelir sandım ama vakti zamanında burayı 1.08 dk daha hızlı çıkmışım. Biraz daha çalışmam gerekiyor anlaşılan.

Duacı sonrası orman yolunda yıkık bir sarnıç gördük. Orada fotoğraf bahanesiyle verdiğimiz küçük moladan sonra döndük.

Bu sarnıçın yanına bir köpek kulübesi yapmışlar. Bir anne ve 5 yavrusu burada takılıyor. Birileri de onları beslemek için bir sürü plastik çöp bırakmış buraya. Bülent'le bir daha hazırlıklı gelip buranın çöplerini temizleme kararı aldık.